Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10177 Esas 2019/10554 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1-2-3, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, eksik incelemeye ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece verilen 11.06.2015 tarihli kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dairemizin 04.09.2018 tarih 2018/1008 esas, 2018/7720 karar sayılı bozma ilamı ile sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Çan Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/133 esas sayılı dosyası üzerinden TCK’nın 106/1-1 maddesi gereğince verilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, tehdit suçunun 6763 sayılı Kanunla uzlaşmaya tabii hale getirilmesi nedeniyle sanık hakkında uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesinin ardından sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini edilmesi gerekçesiyle bozulduğu ve tekerrüre esas alınan hükme ilişkin kamu davasının uzlaşmanın gerçekleşmesi nedeniyle düştüğü, bozma ilamı sonrası sanığın adli sicil kaydında bulunan ve bozma öncesi tekerrüre esas alınan ceza miktarı olan 3.000 TL adli para cezasından daha ağır ceza miktarı içeren Çan Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/224 esas 2014/253 karar sayılı 3.600 TL adli para cezasına ilişkin hükmünün tekerrüre esas alındığının, ancak bozma ilamı öncesi hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın kazanılmış hakkı gereği önceki hükümle tekerrüre esas alınan ceza miktarından daha ağır ceza içerir hükmün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. paragrafının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.