Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8456 Esas 2015/2484 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/8456
Karar No: 2015/2484
Karar Tarihi: 05.03.2015

Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8456 Esas 2015/2484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, reşit olmayan bir mağdur ile cinsel ilişkiye girme suçundan mahkum edildiği belirtilen mahkeme kararında, suçun 765 sayılı TCK'nın 416/3. maddesi kapsamında olduğu ve cezasının üst sınırının aynı kanunun 102/4, 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu tespit edildi. Suç tarihinin 23.08.2004 olduğu ve bu tarihten inceleme tarihine kadar zamanaşımının gerçekleştiği belirtilen kararda, hüküm 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuş, ancak bu durumun yeniden yargılama gerektirmediği ve davanın zamanaşımı nedeniyle düştüğü ifade edilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri;
- 765 sayılı TCK'nın 416/3. maddesi: \"Reşit olmayan çocukla veya ondan yararlanarak cinsel taciz\"
- 765 sayılı TCK'nın 102/4. maddesi: \"Mahkûmiyet nedeniyle uygulanacak müebbet hapis cezasının süresi\"
- 765 sayılı TCK'nın 104/2. maddesi: \"Ceza sürelerinin tayini\"
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi: \"Zamanaşımı süresi\"
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: \"İstisnai hallerde zamanaşımı süresinin uzatılması
14. Ceza Dairesi         2014/8456 E.  ,  2015/2484 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Irza geçme
    HÜKÜM : Reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma suçundan mahkûmiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olayın oluşumu ve mahkemenin kabulüne göre; sanığın eylemine uyan reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma suçunun 765 sayılı TCK.nın 416/3. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla, aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 23.08.2004"ten inceleme tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 05.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.