Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3932 Esas 2021/945 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3932
Karar No: 2021/945
Karar Tarihi: 02.02.2021

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3932 Esas 2021/945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, defter ve belge gizleme suçlamasıyla yargılanan sanıkların beraatine karar verdi. Ancak, katılan vekilinin temyiz talepleri üzerine yapılan incelemede, suçun zamanaşımı süresinin geçtiği tespit edildi. Bu nedenle, kamu davalarının düşmesine karar verildi. Sanıklara yüklenen suçun cezasının üst sınırına göre belirlenen zamanaşımının, sanıklar hakkında mahkumiyet hükümlerinin verildiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği belirtildi. Buna göre, dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verildi. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereği, hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMK'nin 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılabilir.

11. Ceza Dairesi 2018/3932 E. , 2021/945 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Karar verilmesine yer olmadığına, beraat

A) Sanık ... hakkında defter ve belge gizleme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde:
Mahkemece verilen "karar verilmesine yer olmadığına" dair kararın CMK"nin 223. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığı ve temyizi mümkün bulunmadığından, dosyanın incelenmeksizin İADESİNE,
B) Sanıklar Durmuş Aydınlığlu ve ... hakkında defter ve belge gizleme suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Sanıklara yüklenen “defter ve belge gizleme”suçunun 213 sayılı VUK"nin 359/a-2 maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanıklar hakkında mahkumiyet hükümlerinin verildiği 04/10/2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılara karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 02/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.