Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11619 Esas 2017/9388 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11619
Karar No: 2017/9388
Karar Tarihi: 21.06.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11619 Esas 2017/9388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında eşine karşı basit yaralama suçundan 3000 TL para cezası vermiştir. Ancak infaz aşamasında, daha önce işlenen başka suça ilişkin olarak, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Mahkeme, bu nedenle önceki hükmü iptal ederek sanık hakkında aynı güvenlik tedbiri uygulanmasına karar vermiştir. Ancak bu kararın yok hükmünde olduğu ve kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği belirtilmiştir. Söz konusu suça ilişkin kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 50/1-a maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2016/11619 E. , 2017/9388 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Tokat 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 31.01.2012 tarih, 2011/375 Esas - 2012/67 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında eşe karşı basit yaralama suçundan, 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-a, 62, 50/1-a maddeleri gereğince verilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, taraflarca temyiz edilmemesi üzerine 19.03.2012 tarihinde kesinleştiği ve infaza verildiği, infaz aşamasında Tokat Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 19.06.2012 tarih, 2012/510 sayılı yazısı ile hükümlü hakkında daha önce işlenen başka bir suça ilişkin akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verildiği belirtilerek, söz konusu adli para cezasının infaz edilip edilmeyeceğinin sorulduğu, mahkemece bu yazı yargılamanın yenilenmesi talebi olarak kabul edilerek yeniden duruşma açıldığı ve yapılan yargılama sonunda, 05.06.2014 tarih, 2012/314 Esas - 2014/491 sayılı karar ile önceki hükmün iptaline karar verilerek, sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verildiği anlaşılmış ise de; söz konusu kararın yok hükmünde olduğu, temyiz edilmeksizin kesinleşen karara karşı kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği anlaşılmakla, sanık müdafiin temyiz istemi hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 21.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.