Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/3-771 Esas 2006/777 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki “ ecrimisil ” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Eyüp 1.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 07.06.2005 gün ve 2002/1166 E. 2005/328 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 06.12.2005 gün ve 2005/11563 E. 2005/13314 K. sayılı ilamı ile; (...Davacı vekili dilekçesinde, davalının müvekkiline ait taşınmazı işgal ettiği gerekçesi ile 1.027.800.000 lira ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında, kullandığı yere ilişkin tapu tahsis belgesi olduğunu ifade etmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda, davalının tapu tahsis belgesi dışında herhangi bir yer kullanmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyada mevcut belgelerin incelenmesinden, davalıya ait tapu tahsis belgesinin 34 ada 4 nolu parsele ait olduğu ve taşınmazın 96.25 m2 lik kısmına ilişkin olarak bu belgenin verildiği, dava konusu taşınmazın ise 34 ada 10 nolu parsel olduğu görülmüştür.
Mahkemece, davalının işgal ettiği iddia olunan yer ile, tapu tahsis belgesindeki taşınmazın aynı taşınmaz olup olmadığı, davalının gerçekte tapu tahsis belgesindeki taşınmazı kullanıp kullanmadığı tespit edilmeden ve taşınmazların parsel numaraları ve miktarları arasındaki bu çelişki giderilmeden, eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ  EDEN  : Davacı vekili
  HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle her iki parseli de aynı pafta üzerinde gösterir şekilde haritası celbedilip hangisinin davalı tarafından ne miktarda kullanıldığı saptanıp ona göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmiş olduğuna göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 06.12.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.