Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/3781 Esas 2019/420 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3781
Karar No: 2019/420
Karar Tarihi: 23.01.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/3781 Esas 2019/420 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi         2018/3781 E.  ,  2019/420 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - KARAR -

    Davacı vekili, davacının davalıya toplamda 25 aracı 1.220.029,90 TL bedelle sattığını, bu miktarın 954.950,00 TL’lik kısmının davalının kullandığı taşıt kredisi ile ödendiğini, davacının satış bedelinden ve bu taşıtlar için ödenen vergiler ve yapılan masraflardan kaynaklanan 307.624,77 TL cari hesap alacağı olduğunu ileri sürerek bu miktarın satış tarihinden itibaren hesap edilecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, bakiye bedelin nakit olarak davacıya elden verildiğini, hiçbir borç kalmadığı için de başlangıçta teminat olarak davacıya verilen bononun davalıya iade edildiğini, ayrıca davacının verdiği servis hizmetlerinin karşılığı olarak da davacıya iki adet bono verildiğini ve bedellerinin ödendiğini, yani davalının cari hesaba göre aslında alacaklı olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının satış bedelinden bakiye kalan kısmı elden ödediğine ilişkin savunmasını yazılı delille ispat edemediği, açıkça yemin deliline de dayanmadığından bu konuda davalıya yemin teklifinin hatırlatılmadığı, davalı tarafından servis hizmeti için verildiği iddia edilen 12.800 TL bedelli bononun keşidecisinin davalı, lehtarının da davacı olması nedeniyle bu ticari ilişki kapsamında verildiğinin kabulü gerektiği, davalının verdiğini iddia ettiği diğer bononun lehtarının farklı bir kişi olduğu, bu nedenle ticari ilişki kapsamında değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle tespit edilen 307.624,77 TL davacı alacağından ticari ilişki çerçevesinde verildiği kabul edilen bono bedelinin mahsubu ile davanın kısmen kabulüne, 294.824,77 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 23/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.