Tehdit - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19902 Esas 2021/1739 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/19902
Karar No: 2021/1739
Karar Tarihi: 21.01.2021

Tehdit - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19902 Esas 2021/1739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel Mahkeme tarafından verilen ve temyiz edilen kararda, sanığın tehdit suçundan mahkumiyetine hükmedilmiştir. Kararın bir diğer bölümünde ise, sanık hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan verilen cezanın, hükmün verildiği tarih itibariyle temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, sanık tarafından işlenen tehdit suçuyla ilgili olarak yapılan iddia ve savunmaların Kanuna uygun olarak yürütülen duruşmada kabul edildiğini, vicdani kanının da bu yönde olduğunu vurgulamıştır. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu hükmünün Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edildiği için uygulanma olanağının ortadan kalktığı belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Detay olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 322. ve 317. maddeleri kararda geçmektedir.

4. Ceza Dairesi 2017/19902 E. , 2021/1739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Yaralamaya teşebbüs eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince; .
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından, TCK"nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.