Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/6397 Esas 2018/9006 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/1 maddesi uyarınca hükmedilen hapis cezasının aynı Kanunun 119/1-c maddesi ile bir kat yerine ½ oranında artırılmasına karar verilmesi sureti ile sanıklar hakkında sonuç cezanın eksik belirlenmesi,
2-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “Ayrı ayrı” yerine, “Eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK"nın 116/1 maddesi ile belirlenen 6 ay hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesi ile artırılmasına ilişkin ½ artırım oranının çıkarılması, yerine bir kat artırılmasına yazılması, bu suretle belirlenen 9 ay hapis cezası çıkarılarak yerine 12 ay yazılması, bu cezanın 62. madde ile 1/6 oranında indirilmesi sonucu belirlenen 7 ay 15 gün çıkarılarak yerine sanıkların 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına yazılması; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.