MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK"nın 158/1-f son, 35/2, 62/1, 52/2, 53/1-3, 207/1, 62/1, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet


Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ... ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nın eşi olan temyiz dışı sanık ... adına Garanti Bankasına kredi talebinde bulunmak istediği, ...’nın vergi mükellefi olmamasına rağmen sanık ... tarafından sahte vergi levhası tanzim edildiği ve bu belge ile sanık ... ile ...’nın bankaya müracaat ettikleri, belgenin sahte olduğunun anlaşılması üzerine banka tarafından kredi talebinin reddedildiği, bu suretle sanıkların nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs ve özel belgede sahtecilik suçlarını işlediklerinin iddia edildiği olayda;
1- Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
14/10/2005 olan suç tarihinden temyiz inceleme gününe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 66/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2- Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
Banka tarafından, sunulan vergi levhası fotokopisinin gerçek belge olup olmadığının rutin olarak kontrol edildiği ve bu kontrol esnasında vergi levhasındaki kaşenin sahte olduğunun tespit edilmesi üzerine kredinin kullanılmasına izin verilmediği anlaşılmakla, sanıkların üzerlerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçunun kanuni unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanıkların beraatlerine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
Hüküm kurulurken TCK’nın 158/1-j maddesi yerine 158/1-f maddesinin yazılması sonuca etkili olmayan yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Kanuna aykırı olup, sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.