Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/9910 Esas 2016/34 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9910
Karar No: 2016/34
Karar Tarihi: 11.01.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/9910 Esas 2016/34 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, suça konu çek aslında keşide yerinin ve keşide edenin yanında herhangi bir yer adının bulunmaması nedeniyle özel belge niteliğinde olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulmuştur. Ayrıca, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gereken haklardan diğerleri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.
11. Ceza Dairesi         2015/9910 E.  ,  2016/34 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Sanığın, çalıntı çeki ciro ederek borcu karşılığında müştekiye vermek sureti ile resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia olunan eyleminde; dosya arasında bulunan suça konu çek aslının incelenmesinde; çekte Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre bulunması zorunlu unsurlardan olan “keşide yerinin” bulunmaması, ayrıca keşide edenin yanında herhangi bir yer adının da yazılı olmaması karşısında; “özel belge” niteliğinde olacağı gözetilmeden yazılı şekilde “resmi belgede sahtecilik” suçundan hüküm kurulması,
    2- Kabule göre de;
    5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.