Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, kasten yaralama
Hüküm : 1.Sanık ... hakkında; TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/3, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
2.Sanık ... hakkında;
Trafik güveliğini tehlikeye sokma suçu açısından; TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/3, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
Kasten yaralama suçun açısından; TCK"nın 86/2, 86/3-e, 29, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan katılan sanık ... ile trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve kasten yaralama suçundan ise katılan sanık ..."nın mahkumiyetlerine ilişkin hüküm katılan sanık ... ile katılan -sanık ... müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A.Katılan sanık ..."ın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50. maddesi hükmüne göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
2.Olay günü katılan sanık ... saat 19.30 sıralarında motosikleti ile seyir halindeyken, aynı istikamette seyretmekte olan diğer katılan sanık ..."nın yönetimindeki kamyonet ile yol verme meselesi sebebiyle yolda seyir halinde iken tartıştıkları olayda, dosya içeriğine göre katılan sanık ..."ın 0 promil alkollü olduğunun anlaşıldığı, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile TCK"nın 179/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuşsa da kamu davasının TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca açıldığı ve katılan-sanığın alkollü olmaması sebebiyle bu madde kapsamındaki suç sübut bulduğundan sanığın TCK"nın 179/2 maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
3.Suç tarihinde 18 yaşın altında veya 65 yaşın üstünde olmayan sanık hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 50/3. maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan - sanık ..."ın bu nedenle temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
B.Katılan sanık ..."nın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde
B.1 .Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas - 2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50. maddesi hükmüne göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
b)Olay günü saat 19.30 sıralarında kamyoneti ile katılan sanık ... kamyoneti ile seyir halindeyken, motosikleti kullanan diğer katılan sanık ... ile yol verme meselesi sebebiyle yolda seyir halinde iken tartıştıkları olayda, dosya içeriğine göre, katılan sanık ..."nın 0 promil alkollü olduğunun anlaşıldığı, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile TCK"nın 179/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuşsa da kamu davasının TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca açıldığı ve sanığın alkollü olmaması sebebiyle bu madde kapsamındaki suç sübut bulduğundan sanığın TCK"nın 179/2 maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
c)Suç tarihinde 18 yaşın altında veya 65 yaşın üstünde olmayan sanık hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 50/3 maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin bu nedenle temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
B.2.Kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.