MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 17. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10/09/2015 tarih ve 2015/116-2015/356 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, uluslararası nakliyat işiyle iştigal eden müvekkili şirket ile davalı arasında taşıma sözleşmesi kurulduğunu, müvekkilinin kurulan sözleşmeye istinaden üzerine düşen edimini yerine getirdiğini, bu edimin bir kısmına tekabül eden 25.774 USD"lik alacağı için davalı şirkete 17/06/2009 tarihli faturayı gönderdiğini, ancak ödenmemesi üzerine davalı aleyhine ... 7. İcra Müdürlüğü"nün 2009/14833 Esas sayılı dosyası ile takip yapıldığını, davalı şirketin borçlu olduğu halde haksız ve kötüniyetli olarak takibe itiraz ettiğini ve takibin durduğunu ileri sürerek davalının haksız itirazının iptali ile takibin devamına, ayrıca % 40"dan az olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; taraflar arasındaki ihtilafın navlun bedelinin miktarına ilişkin olduğu, davacı tarafça navlun bedelinin taraflarından düzenlenen 07/05/2009 tarih 14.700 USD ve 17/06/2009 tarih 25.774 USD bedelli faturalar toplamı olan 40.502 USD olduğu iddia olunurken, davalı tarafça navlun bedelinin sözlü olarak kararlaştırılan 14.728 USD olduğunun ve bunun da ödendiğinin savunulduğu, alınan bilirkişi raporuna göre davaya konu taşımaya ilişkin ücretin rayiç bedelinin 30.000,00 USD olduğunun anlaşıldığı ve davalı şirket tarafından ödendiği hususunda ihtilaf olmayan 14.728,00 USD"nin bu bedelden mahsubu ile kalan bedel yönünden davanın kısmen kabulü ile 15.272,00 USD üzerinden takibin devamına, bu bedele takip tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi gereğince faiz uygulanmasına, davacının kötüniyet tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.505,79 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.