Dairemizin 12/04/2017 tarihli ve 2017/2747esas, 2017/4494 Karar sayılı bozma kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 30.05.2017 tarih KD- 2017/12042 sayılı itiraznamesi ile, kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-d ve 29. maddeleri gereğince 60 yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, düzenlenen iddianamede, sanık hakkında hakaret suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı halde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesinde yer alan, “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hakkında açılmış dava bulunmayan ve iddianamede anlatılış tarzına göre unsurları gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun"un 86/2 ve 86/3-d maddelerinde düzenlenen kasten yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün CMK’nin 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulması talep edilmiştir.
Dairemizin 12/04/2017 tarihli ve 2017/2747esas, 2017/4494 sayılı kararıyla özetle; kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, yerel mahkeme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309/4. maddesi uyarınca bozulmasına, müteakip işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca bu karara karşı; hükümlü ... hakkında, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianamede, sadece hakaret suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı, kasten yaralama suçundan usulüne uygun açılmış bir kamu davası bulunmadığı anlaşıldığından, kamu davası açılmayan kasten yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi hukuka aykırıdır. Bu nedenle Özel Dairece, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmesi yerindedir. Ancak buradaki bozma nedeni, kamu davası açılmayan bir suçtan sanığa ceza verilemeyeceği hususuna ilişkin olması sebebiyle, hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan verilen cezanın tamamen kaldırılmasını gerektiren bozma nedeni olduğundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi kapsamında kalıp, yeniden yargılama yasağı bulunması nedeniyle belirlenen hukuki aykırılığın bizzat Özel Dairece giderilmesi gerektiği, yani kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü nedeniyle verilen cezanın kaldırılması hususunun da bizzat Özel Dairece uygulanması gerektiği, Yüksek Dairece hükmün bozulması ile yetinilmeyip, gereken kararın doğrudan verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi sureti ile kanuna muhalefet edildiği kanaatine varılmakla 5271 S.K"nun 308. maddesi uyarınca dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 12/04/2017 tarihli ve 2017/2747esas, 2017/4494 Karar sayılı bozma kararının KALDIRILMASINA,
3) Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 07/11/2007 tarihli ve 2006/147 esas, 2007/806 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün kaldırılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.