Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/461 Esas 2019/10493 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/461
Karar No: 2019/10493
Karar Tarihi: 22.10.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/461 Esas 2019/10493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafii, hükmün gerekçesinde ceza erteleme, hapis cezasının adli para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesi veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanması veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi gerektiğini savunmuştur. Dosya incelendiğinde, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ancak hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK'nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunun tartışılmadan karar verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, CMK'nın 230/1-d maddesine aykırılık teşkil ettiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4 ve CMK'nın 230/1-d maddeleri belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2018/461 E. , 2019/10493 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas 2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50. maddesi hükmüne göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 22.10.2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.