MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kaybolmuş eşya üzerine tasarruf, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nun 42/1. maddesi gereğince, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz isteminde bulunulması halinde karar verme yetkisi, Yargıtay"a ait bulunduğundan, yerel mahkemece sanık hakkında bu hususta verilen 05/10/2017 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Sanığın son bildirdiği adrese çıkartılan tebligatın iade gelmesi üzerine Mernis adresinin araştırıldığı, kayıtlı Mernis adresinin bulunmadığı, mahkemece yapılan adres araştırmasının sonuçsuz kaldığı fakat ardından ilanen tebliğ yapılmadığı anlaşılmakla; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu görülmekle sanığın temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan TCK’nın 141/1. maddesindeki hırsızlık suçu, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253. maddesi ve bu maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alınmış olup, dosyada uzlaştırma prosedürünün uygulanıp uygulanmadığının araştırılarak, uzlaşma sağlanmışsa, sanığın lehine olan İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2008/455(E)-2010/493(K) sayılı ilamının tekerrür hükümlerine esas alınabileceği hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında uygulanan ""Kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf"" suçu, 5237 sayılı TCK"nın 160. maddesinde "" Kaybedilmiş olması nedeniyle malikinin zilyedliğinden çıkmış olan ya da hata sonucu ele geçirilen eşya üzerinde, iade etmeksizin veya yetkili mercileri durumdan haberdar etmeksizin, malik gibi tasarrufta bulunan kişi, şikayet üzerine, bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır. "" olarak tanımlanmıştır. Suçun oluşması için sanığın suça konu malın sahibinin kim olduğunu bilmesi veya bilecek durumda olmasının önemi yoktur. Sanığın suça konu malın sahibini bilmesi hususu, malı iade yükümlülüğü hususunda önem arz eder. Şöyle ki; sanık, buluntu malın sahibinin kim olduğunu biliyorsa malı kendisine iade etmeli, bilmiyorsa iadeyi yetkili merciilere yapmalıdır. Bu husus madde gerekçesinde ""Kaybedilmiş olması nedeniyle sahibinin zilyetliğinden çıkmış olan eşyayı ele geçiren kişi, bunu iade etmek veya yetkili mercileri durumdan haberdar etmek yükümlülüğü altındadır. Aynı yükümlülük, bir şeyi hata sonucu ele geçiren kişi açısından da söz konusudur. Madde metninde, bu yükümlülüğe aykırı davranarak, eşya üzerinde malikmiş gibi tasarrufta bulunulması, suç olarak tanımlanmıştır. "" denmek suretiyle açıkça ifade edilmiştir. Tüm bu açıklamalar neticesinde, müştekiye ait cüzdanı parkta bulduğunu ifade eden sanığın eyleminin TCK"nın 160. maddesi bakımından tipik olduğu açıktır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 12/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.