Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2053 Esas 2017/6115 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve .... vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde; davalılardan ... Ltd. Şti.’nin... Mahallesi,... Bulvarı, ... Sitesi A 3 Blok D.7-8 ... adresinde site dahilinde ... isimli iş yerini işlettiğini, diğer davalı ..."da bu yerin kat maliki olduğunu, davalının bu iş yerinde ortak alana yapılan bacanın hem görsel olarak hem de yaydığı koku nedeniyle site sakinlerine zarar verdiğini ve rahatsız ettiğini ayrıca işyerinin önüne ortak alanda dükkan önünü çevreleyen 1 mt yüksekliğinde duvar ve üzerindeki cam bölüm kapatıldığını, davalıya ... 55. Noterliğinden 25/07/2013 tarih 3326 yevmiye sayılı ihtarname ile müdahaleye son vermesi ve eski hale getirmesi istenildiğini, ancak davalıların bu taleplerini yerine getirmediklerinden dava açma zorunluğunun doğduğunu, yapılan ihtarlara rağmen, ortak alana yapılan bacanın görsel ve koku olarak verdiği zararın önlenmesine, bunun sağlanamaması halinde bacanın kaldırılmasına bu yerin eski hale iadesine ve dükkan önünü çevreleyen duvar ile cam bölümün kaldırılarak eski hale getirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde;
1) Davacı dava dilekçesiyle bacanın görsel ve koku olarak verdiği zararın önlenmesine, bunun sağlanamaması halinde bacanın kaldırılmasına bu yerin eski hale iadesine karar verilmesini talep etmiş olmakla öncelikle davaya konu bacanın görsel olarak ve koku olarak verdiği zararın önlenmesi hususunda bir inceleme yapılması gerektiğinin düşünülmemiş olması,
2) Davalı ... Ltd. Şti’nin söz konusu bağımsız bölümü 25.05.2015 tarihli mahkeme kararından önce 15.01.2015 tarihinde tahliye ettiği belirtilmekle bu hususun araştırılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemiş olması,
3) Hüküm fıkrasının 2. bendinde “eski hale iade için davalıya 30 gün süre verilmesine” karar verilmiş ise de dava dilekçesinde söz konusu iki davalı olup eski hale iade için davalıların sorumluluğu hakkında ayrı ayrı açıklayıcı hüküm kurulmamış olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar ... ve ... Ltd Şti. vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/07/2017 günü oy birliği ile karar verildi.