Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 456/4, 463 ve 59. maddeleri gereğince 33,00 yeni Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/03/2007 tarihli ve 2004/321 esas, 2007/40 sayılı kararını müteakip, hükümlü hakkında ceza zamanaşımının dolduğundan bahisle, söz konusu cezanın anılan Kanun’un 112/5. maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına ilişkin İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/01/2017 tarihli ve 2004/321 esas, 2007/40 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 15.05.2017 tarih ve 2015/535 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 05.06.2017 tarih ve 2017/34501 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;Mahkemesince hükümlü hakkındaki cezanın, 765 sayılı Kanun’un 112/5. maddesi uyarınca zamanaşımı dolduğundan bahisle ortadan kaldırılmasına karar verilmiş ise de; anılan Kanun’un 112/5. maddesinde, ‘Bir aydan ziyade hafif hapis veyahut bir meslek ve sanatın tatili icrası yahut otuz liradan ziyade hafif cezayı nakdi hükümleri dört sene,...’ şeklinde yer alan düzenlemeye göre 30,00 Türk Lirası üzerindeki hafif para cezalarına ilişkin zamanaşımı süresinin 4 yıl olduğu, oysa ki 765 sayılı Kanun’un 456/4. maddesinde düzenlenen para cezasının ağır para cezası nevinden olduğu, anılan Kanun"un 112/4. maddesinde yer alan, "Beş seneye kadar ağır hapis veyahut hapis veya muvakkat sürgün veya muvakkaten hidematı ammeden memnuiyet cezalarıyla ağır cezayı nakdi hükümleri on sene,” şeklindeki düzenleme ve 5237 sayılı Kanun"un 68/1-e maddeleri gereğince 10 yıllık ceza zamanaşımı süresine tabi olduğu ve bu sürenin henüz dolmamış bulunduğu gözetilmeden talebin reddi yerine, yazılı şekilde ortadan kaldırma kararı verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/01/2017 tarihli ve 2004/321 esas, 2007/40 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.