KARAR

Hakaret suçundan sanık ...’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1, 125/4, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 1.740,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Büyükçekmece 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2019 tarihli ve 2018/95 esas, 2019/270 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/02/2020 tarih ve 2020/25613 istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; "Dosya kapsamına göre,
1- Mahkemesince, sanığın mağdura hitaben söylediği “siz ahlaksızsınız, ben sizin ciğerinizi biliyorum” şeklindeki sözü nedeniyle sanık hakkında hakaret suçundan mahkûmiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 26/02/2018 tarihli ve 2016/1375 esas, 2018/2464 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, kaba söz ve ağır eleştiri niteliğindeki sözlerin, mağdurların onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmaması nedeniyle hakaret suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, sanığın hakaret suçundan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde,
2- Sanığın, şirketteki toplantı odasında hakaret içerikli sözleri söylediği, sözlerin, başkalarının duyabileceği ve görebileceği şekilde söylenmediği cihetle sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde aleniyet artırımı yapılarak fazla ceza verilmesinde,
İsabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Bir nolu isteme yönelik incelemede;
5237 sayılı TCK’nın “hakaret” başlıklı 125. maddesinde; “Bir kimseye onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnat eden veya sövmek suretiyle bir kimsenin onur, şeref ve saygınlığına saldıran kişi, üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır. Mağdurun gıyabında hakaretin cezalandırılabilmesi için fiilin en az üç kişiyle ihtilât ederek işlenmesi gerekir.” hükmü yer almaktadır.
Ceza Genel Kurulu’nun 14/10/2008 gün ve 170-220 sayılı kararında da belirtildiği üzere; hakaret fiilinin cezalandırılmasıyla korunan hukuki değer, kişilerin şeref, haysiyet ve namusu, toplum içindeki itibarı, diğer fertler nezdindeki saygınlığı olup, bu suçun oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Somut bir fiil ya da olgu isnat etmek veya sövmek şeklindeki seçimlik hareketlerden biri ile gerçekleştirilen eylem, bireyin onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte ise hakaret suçu oluşacaktır.
Sanığın, müştekiye hitaben söylediği sözlerin muhatabın onur, şeref ve saygınlığını rencide edecek nitelikte olup hakaret suçunu oluşturduğundan bir nolu kanun yararına bozma istemi yerinde görülmemiştir.
İki nolu isteme yönelik incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 125. maddesinin 1. fıkrasında; "Bir kimseye onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnat eden ... veya sövmek suretiyle bir kimsenin onur, şeref ve saygınlığına saldıran kişi, üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır. Mağdurun gıyabında hakaretin cezalandırılabilmesi için fiilin en az üç kişiyle ihtilât ederek işlenmesi gerekir.” hükmüne yer verilmiş, aynı Kanun’un 4. fıkrasında da “Hakaretin alenen işlenmesi halinde ceza altıda biri oranında artırılır.” hükmü düzenlenmiştir.
TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesi gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; hakaret içerikli sözlerin söylendiği şirket toplantı odasının yukarıda izah edilen nitelikte bir yer olmadığının anlaşılması karşısında, şartları oluşmadığı halde sanık hakkında aleniyet artırımı yapılarak fazla ceza verilmesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden,
1- Bir nolu isteme yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- İki nolu isteme ilişkin olarak, sanık ... hakkında, Büyükçekmece 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2019 tarihli ve 2018/95 esas, 2019/270 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
3- Karardaki hukuka aykırılık 5271 sayılı CMK"nın 309.maddesinin 4-d fıkrasına göre, sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, sanığın TCK’nın 125/1, 62 maddeleri uyarınca, 75 gün adli para cezasıyla CEZALANDIRILMASINA, sanığa verilen 75 gün adli para cezasının TCK" nın 52/1. maddesi uyarınca bir günlüğü 20 TL üzerinden hesaplanarak 1.500 TL adli para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, infazın bu miktar üzerinden yapılmasına, kararda yer alan diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 08/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.