Dairemizin 12/04/2017 tarihli ve 2017/2746 esas, 2017/4498 Karar sayılı bozma kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 30.05.2017 tarih KD- 2017/12036 sayılı itiraznamesi ile, İstanbul 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2015 tarihli ve 2014/96 esas, 2015/440 sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, düzenlenen iddianamede, katılan sanık ...’ın diğer katılan sanık ...’a karşı biber gazı sıkmak suretiyle kasten yaralama suçunu işlediğinden bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 86/3-e maddeleri gereğince cezalandırılması talep edilmiş ve mahkemesince de, katılan sanık ...’ın, ..."ı biber gazı sıkmak suretiyle kasten yaraladığı kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiş ise de; ...Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 86437 sayı ve 02/03/2014 tarihli rapor içeriği, katılan sanık ..."ın aşamalardaki ikrarı ve tanık beyanlarına göre atılı suçun katılan sanık... tarafından diğer katılan sanık ...’a karşı işlendiğinin tespit edilmesi karşısında, katılan sanık ...’ın üzerine atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi nedeniyle hükmün CMK’nin 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulması talep edilmiştir.
Dairemizin 12/04/2017 tarihli ve 2017/2746 esas, 2017/4498 sayılı kararıyla özetle; kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, yerel mahkeme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309/4. maddesi uyarınca bozulmasına, müteakip işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca bu karara karşı; ... hakkında, katılan ..."a yönelik işlemediği kasten yaralama suçundan sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi hukuka aykırıdır. Bu nedenle Özel Dairece, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmesi yerindedir. Ancak buradaki bozma nedeni, işlemediği kasten yaralama suçundan sanığın beraatine karar verilmesine ilişkin olması sebebiyle, hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan verilen cezanın tamamen kaldırılmasını gerektiren bozma nedeni olduğundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi kapsamında kalıp, yeniden yargılama yasağı bulunması nedeniyle belirlenen hukuki aykırılığın, yani kasten yaralama suçundan verilen cezanın kaldırılması hususunun da bizzat Özel Dairece uygulanması gerektiği gözetilmeden giderilmesi gerektiği, yani kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü nedeniyle verilen cezanın kaldırılması hususunun da bizzat Özel Dairece uygulanması gerektiği, Yüksek Dairece hükmün bozulması ile yetinilmeyip,gereken kararın doğrudan verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi sureti ile kanuna muhalefet edildiği kanaatine varılmakla 5271 S.K"nun 308. maddesi uyarınca dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 12/04/2017 tarihli ve 2017/2746 esas, 2017/4498 Karar sayılı bozma kararının KALDIRILMASINA,
3) Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2015 tarihli ve 2014/96 esas, 2015/440 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; sanık ...’ın ...’ı biber gazı ile yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmünün kaldırılmasına, hükmün A) 1- bölümünün hükümden çıkartılmasına, atılı suçtan sanığın Beraatine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.