MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, Ancak;
1) Sanıkla mağdur arasında araçla seyir halinde iken yol vermeme meselesi nedeniyle çıkan tartışma sonrasında birbirlerini yaraladıkları olayda, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı da gözetilerek TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanması gerekirken, bu husususun kararda tartışılmaması,
2) İddianamede uygulanması talep edilmemesine rağmen, CMK’nin 226. maddesi gereğince sanığa ek savunma hakkı verilmeden sanık hakkında TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; 21.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.