MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 16.06.2011 tarihinde, davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın, müvekkili ... idaresindeki araca çarpması sonucu tüm davacıların yaralandığını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile HMK 107. maddesi gereğince yargılama aşamasında belirlenecek maddi ve yine açıklanacak manevi tazminatın olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, 2.000,00 TL harca esas bedel belirtmiş ve 18.03.2015 tarihli dilekçe ile davacılar ... ve ... için 1.000,00"er TL ve ... için 2.000,00 TL. manevi ve 254,27 TL. (172,60 TL ... için ve 80,67 TL. ... için) olarak maddi tazminat talebini belirlemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı tarafın maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile, davacılardan ... için 172,60 TL, ... için 80,67 TL maddi tazminatın davalılardan (ıslah dilekçesi de dikkate alınarak) müştereken ve müteselsilen alınarak adı geçen davacılara ayrı ayrı verilmesine, davacıların manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacılardan ... ve ...
için 500,00"er TL, ... için 2.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak adı geçen davacılara ayrı ayrı verilmesine, maddi ve manevi tazminat istemlerinin fazlaya ilişkin kısımlarının reddine karar verilmiş hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Davacılar vekili tarafından temyize konu edilen manevi ve davalılar vekilleri tarafından temyize konu edilen maddi ve manevi tazminat miktarları anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekilinin manevi, davalılar vekilinin maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle davacılar ve davalılar vekillerinin temyiz dilekçelerinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalılara geri verilmesine 24/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.