MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, ilk işe giriş tarihi olan 01/06/1985 tarihinden haksız olarak işten çıkarıldığı 30/11/2011 tarihine kadar Kuruma bildirimi yapılmayıp primleri ödenmeyen sürelerin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum ve ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işyerinde 01.06.1995-30.11.2011 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, davacının davalılara ait işyerinde 07/11/1996-07/06/2008 tarihleri arasında aylık 30 gün esası ile çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık nitelikçe 506 sayılı Yasanın 79. maddesinden kaynaklanan davalı işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen hizmet süresinin tespitine ilişkindir. Bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı, işin niteliği, sürekli veya sezonluk nitelikte olup olmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilir ise de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların, davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve uyuşmazlık konusu dönemi kapsar biçimde çalışmaları işverenin resmi kayıtlarına geçmiş bordro tanıkları ya da komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi
kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, işyerinin lokanta olduğu, davacının bu işyerinde aşçı olarak çalıştığının iddia edildiği, davacının çalıştığını iddia ettiği işyerinin el değiştirmesi nedeni ile davalılar adına ayrı ayrı, farklı zamanlarda ve farklı sicil numaraları ile kayıt olduğu, davalı ..."ya ait işyerinin .. sicil numarası ile 07.11.1996 yılında kanun kapsamına alındığı, 2011/Eylül ayı itibari ile gayri faal olduğu, davalı ..."ya ait işyerinin ise... sicil numarası ile 15.09.2011 yılında kanun kapsamına alındığı, davacıya ait hizmet cetvelinde 11.11.2006-12.11.2006 ile 07.06.2008-16.08.2011 tarihleri arasında davalı ..."ya ait .. sicil numaralı işyeri tarafından, 26.11.2011-31.12.2011 tarihleri arasında ise ..."ya ait 1168183 sicil numarası işyeri tarafından hizmet bildiriminde bulunulduğu, her iki işyerine ait dönem bordrolarının getirtildiği, bordrolarda isimleri bulunan davacı tanıklarının beyanlarının alındığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, verilen kararın gerekçe kısmında davacının 07.11.1996-30.11.2011 tarihleri davalılara ait işyerinde kesintisiz ve sürekli çalıştığının anlaşılmış olduğu belirtilmesine karşın hüküm kısmında davacının davalı işyerinde 07/11/1996-07/06/2008 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilerek gerekçe ile hüküm bölümü arasında çelişki meydana getirilmesi, kurulan hükme göre de kabul edilen sürede davalı işyeri tarafından yapılmış bildirimler olduğu gözönüne alınarak eksik sürelerin hükümde açıkca belirtilmemiş olması hükmün infazında tereddüt yaratacak mahiyette olup, bozma nedenidir.
Yapılacak iş, öncelikle davacının davalı işyerinde hangi sürelerde çalıştığının tespiti konusunda hüküm ile gerekçeli karar arasındaki çelişkiyi gidermek, daha sonra işyerinin davalılar tarafından farklı zamanda, ayrı ayrı işletildiği gözönünde tutularak, davacının çalıştığına karar verilen işyerinin sicil numarasını, işverenini ve eksik bildirim sürelerini belirterek infazda tereddüt yaratmayacak şekilde hüküm kurmaktan ibarettir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ..."ya iadesine, 18/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.