Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2239 Esas 2019/10471 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 89/2.b, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın tam kusurlu olarak, olay günü kontrolsüz bir biçimde yola çıkması sebebiyle, aynı yol üzerinde Edirne istikametine seyir halinde olan ve katılanlardan ..."in sürücüsü olduğu, diğer katılan ...’ın ise yolcu olarak bulunduğu araca sağ arka tarafından çarptığı, akabinde bu aracın takla atarak, katılanlardan Kağan’ın vücudunda hayati fonksiyonlarını altıncı derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı; Şaban’ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı ve sanığın olay yerini terk ederek kaçtığı olayda; sanığın taksire dayalı kusurunun ağırlığı, meydana gelen netice ile hak ve nesafet kuralları göz önünde bulunduruluğunda, sanık hakkında temel ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılmasında isabet bulunmakla birlikte, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek alt sınırdan fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini,
2-Taksirle birden fazla kişinin yaralandığı olayda sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 89/4. maddesi kapsamında kaldığı ve sadece bu madde uyarınca ceza tayini cihetine gidilmesi gerektiği gözetilmeden tayin olunan cezada aynı kanunun 89/2-b maddesi gereğince ayrıca artırım yapılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.