MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-)Sanığın suça konu senetlerde tahrifat yaparak temyiz dışı ..."a verdiği iddia edilen somut olayda; senetlerin adı geçen kişiye aynı anda mı farklı tarihlerde mi verildiğinin araştırılarak, aynı anda verildiğinin saptanması halinde tek bir resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması ve birden çok sahte belge düzenlenmesi olgusunun TCK"nun 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında dikkate alınabileceği, farklı tarihlerde verildiğinin anlaşılması durumunda ise teselsül hükümlerinin uygulanabileceği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,
2-)Sanığın telefon görüşmesi sırasında “sen imzaladığın senetleri bilmiyor musun, seni de yakacağım, dükkan sahibini de yakacağım” şeklinde sözler söyleyerek mağduru tehdit ettiği iddia ve kabul edilmiş ise de; sanığın atılı suçu işlediğine dair mağdurun başka delillerle desteklenmeyen soyut beyanı dışında, mahkumiyete yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, inadırıcı ve somut delil bulunmadığından beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
3-)Kabul ve uygulamaya göre de;
a-)TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı,
b-)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.