Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5591 Esas 2021/1135 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5591
Karar No: 2021/1135
Karar Tarihi: 09.03.2021

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5591 Esas 2021/1135 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi         2020/5591 E.  ,  2021/1135 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik yapmak
    Hüküm : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığın 2013 yılında işlemiş olduğu tefecilik suçundan 11/12/2013 tarihli ve 2013/1077 soruşturma numaralı iddianame ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesince 13/01/2015 tarih ve 2015/7 karar numarası ile sanığın cezalandırılmasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına, sanık hakkında 5 yıl denetim süresi belirlenmesine ancak denetimli serbestlik tedbiri olarak bir yükümlülük yüklenmesine yer olmadığına karar verildiği, daha sonrasında sanık hakkında 2011 yılında işlemiş olduğu tefecilik suçunda Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığınca 12/12/2014 tarihli 2014/16704 soruşturma numaralı iddianame ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kocaeli 9. Asliye Ceza Mahkemesince 03/11/2015 tarih ve 2015/505 karar numarası ile sanığın cezalandırılmasına ilişkin mahkûmiyet hükmü kurulduğu, sanık hakkında 2. kez düzenlenen iddianamedeki suç tarihinin, yine sanık hakkında düzenlenen ilk iddianame tarihinden önceki bir zaman diliminde gerçekleştiği anlaşılmış olup,
    Bu itibarla; sanık hakkında 11/12/2013 tarihli iddianame ile açılan ilk dava dosyasının getirtilerek açılan davaların mükerrer dava niteliğinde olup olmadığının karar yerinde tartışılıp, 12/12/2014 iddianamesi ile açılan 2. dava mükerrer nitelikte ise bu dava hakkında kamu davasının CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca reddi kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yanılgılı

    değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
    Kabule göre de,
    a)Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
    b)TCK"nın 241/1. maddesine göre hapis ve adli para cezalarına birlikte hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden sadece hapis cezası verilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.