Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12149 Esas 2019/10469 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12149
Karar No: 2019/10469
Karar Tarihi: 21.10.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12149 Esas 2019/10469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi ancak, sanığın sadece E sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar vermesi gerektiği gözetilmeden her iki belgesinin de geri alınmasına karar verildiği için kararın bozulmasına ve TCK'nın 53/6. Maddesi ile ilgili paragrafındaki \"A2\" ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verdi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 85/2, 62/1, 50/1, 52/1-4, 53/6, 63. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53/6. Maddesi ve bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem A2 sınıfı, hem E sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu ve sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle sadece E sınıfı sürücü belgesinin geri alınabileceği gözetilmesi gerektiği.

12. Ceza Dairesi 2017/12149 E. , 2019/10469 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/1, 52/1-4, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianamenin kabulü kararının ve iddianamenin 1 nolu celsede okunmaması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarih 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23.01.2018 tarih 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem A2 sınıfı, hem E sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki kamyonet ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle sadece E sınıfı sürücü belgesinin geri alınabileceği gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği etkiye istinaden; mahkemenin takdiri de göz önüne

alınarak hükmün TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanması ile ilgili paragrafındaki "A2" ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.