Mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/1055 Esas 2015/841 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 26.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükme ilişkin olup, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 26.07.2012 tarihli iade kararı öncesinde mühür bozma suçundan kurulan 20.10.2009 tarihli hüküm ile bu hükme sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, sanık müdafinin mühür bozma suçundan 20.10.2009 tarihinde verilen, 602-692 sayılı karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Katılan kurum tarafından tutanağa konu elektrik sayacına ait mühürleme tutanağının kayıtlarda bulunamadığının belirtilmesi karşısında, sanığa atılı TCK"nın 203. maddesine uyan mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve mühür bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilmeden, adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanığın “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat” ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “sanığın katılan kurumun zararını gidermediğinden...” şeklindeki yetersiz ve yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında CMK"nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.