Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5233 Esas 2017/9494 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; beraat Sanık ... hakkında; mahkumiyet

A- Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA
B- Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve suçun oluşabilmesi için sahte faturaların 213 sayılı VUK"nın 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği, aksi takdirde ilgili kanunun 227/3.maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı ve sanığın ortağı ve yetkilisi olduğu şirketin düzenlediği iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmaması karşısında; sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin düzenlenen son fatura tarihi olduğu cihetle, düzenlendiği iddia olunan sahte faturaların dava zamanaşımı yönünden önemli olduğu da nazara alınarak, her takvim yılı için kanaat oluşturacak sayıda fatura asılları ya da onaylı suretleri temin edilip dosya arasına konulduktan ve yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediği incelendikten sonra, zamanaşımı süresi de dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2 – Kabule göre;
a) Sahte fatura düzenleme suçu bakımından 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, suç tarihinde sahte fatura düzenlemek suçunun temel cezasının üst haddinin üç yıl hapis olduğu ve bu haliyle sanığın lehine olduğu gözetilmeden, temel cezanın teşdiden üst sınırın üzerinde “4 yıl 6 ay hapis cezası” olarak belirlenmesi,
b) Sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin kendi içinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı gözetilmeden hangi takvim yılından kurulduğu da belirtilmeksizin ve zincirleme suç hükümleri uygulanmaksızın sanık hakkında tek hüküm kurulması,
c) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 28.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verild