MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 21.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, sanığın temyizinin mühür bozma suçundan 27.06.2008 tarihli mahkumiyet hükmüne, karşılıksız yararlanma suçu yönünden ise 24.01.2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede; katılan kurumun, kanunun verdiği yetki uyarınca mühürleme tutanağı düzenlediği değerlendirildiğinden tebliğnamedeki mühür bozma suçu yönünden, bu hususa dayalı bozma nedeni benimsenmemiş ve dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-05.07.2012 tarihinde 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, “yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından, kurum zararının ödenmesi halinde, suçun sanık veya sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi” olduğu değerlendirilip, anılan Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca; öncelikle, sanığa bilirkişi raporunda normal tarifeye göre hesaplanmış vergisiz ve cezasız kaçak elektrik bedelini ödeyerek kurumun zararını giderdiği taktirde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği, hususuna dair bildirimde bulunulup ödeme için de makul süre tanınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile karşılıksız yararlanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 Esas- 2009/13 Karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde katılan kurumun yüklenen mühür bozma suçu sebebiyle uğradığı bir zarar bulunmadığı ve adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken “sanığın, katılan kurumun zararlarını karşılamadığı” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 26/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.