Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6511 Esas 2018/11498 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, taraflarca temyiz edilmesi üzerine; Mahkemenin 23.12.2014 ve 19.01.2016 tarihli ek kararı ile HMK 432-426/F maddesi gereğince tarafların temyiz talebinin reddine karar verilmiş olup, bu defa taraflarca ek kararın temyizi üzerine, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü


Y A R G I T A Y K A R A R I

1-)Davacının 23.12.2014 tarihli ek kararın temyizine yönelik yapılan incelemede; Mahkeme kararının davacıya 29.01.2015 tarihinde tebliğ edildiği, davacı tarafından ise temyiz dilekçesinin 10.02.2015 tarihinde sunulduğu anlaşılmakla, temyiz talebinin kanuni süre geçtikten sonra yapıldığı mahkemece saptanmıştır. Bu nedenle temyiz isteminin reddi ile yasaya uygun bulunan red kararının ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine;
2-) Davalı ...’ın 19.01.2016 tarihli ek kararın temyizine yönelik yapılan incelemede ise; Sulh Hukuk Mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davalılardan ... tarafından süresi içinde temyiz edilmediğinden bahisle mahkemece 19.01.2016 tarihli ek karar ile temyiz isteminin süreden reddine karar verilmiş ise de, davalı vekili, hükmü tebliğden sonraki sekiz gün içinde temyiz etmeyip, karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir. Bu nedenle davalı vekilinin 25/03/2015 tarihinde verildiği katılma yolu ile temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşılmakla, mahkemenin 19.01.2016 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılmasına karar verilerek davalı ...’ın esasa ilişkin temyiz itirazlarının
incelenmesine geçildi; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır. Karşı tarafın temyiz itirazı ise yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davalının katılma yoluyla temyiz isteminin de REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu her iki taraf yönünden kapalı olmak üzere, 14/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.