Esas No: 2021/22679
Karar No: 2022/5205
Karar Tarihi: 06.04.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/22679 Esas 2022/5205 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma, hakaret ve hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlerin temyiz incelemesi yapılmış ve hakaret suçundan verilen adli para cezasının türü ve miktarı itibariyle temyiz mümkün bulunmadığından itiraz reddedilmiş. Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazları da reddedilmiş. Son olarak infaz aşamasında gözetilecek olan 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin kararda gözetileceği belirtilmiş.
- 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi kararlardan olduğunun anlaşılması karşısında; 5271 Yasanın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, Mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
- 14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yür
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma, hakaret ve hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan ... müdafii duruşmalı inceleme isteminde bulunmuş ise de; 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 299. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız olarak yapılan incelemede,
I- Sanık ... hakkında hakaret ve hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi kararlardan olduğunun anlaşılması karşısında; 5271 Yasanın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, Mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında hakaret suçundan dolayı tayin edilen 1740 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit ve sanıklar ... ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve müdafiileri ile katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
