5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5006 Esas 2021/2307 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5006
Karar No: 2021/2307
Karar Tarihi: 16.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5006 Esas 2021/2307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ve yerel mahkemenin kararının onandığı belirtiliyor. Ancak sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucunda, suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddelerinin dikkate alınmaması sebebiyle kararın bozulduğu belirtiliyor. 5607 sayılı kanuna muhalefet suçu işlendiği ve hüküm olarak hükümlülük, müsadere ve iade cezalarının verildiği ifade ediliyor. Sanık lehine olan yeni yasal düzenlemelerin de dikkate alınarak ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması gerektiği vurgulanıyor.
Sanık hakkında 5607 sayılı kanunun 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi de kararda detaylı bir şekilde açıklanması gereken kanun maddeleri arasında yer alıyor.

7. Ceza Dairesi 2018/5006 E. , 2021/2307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, iade

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin nakil aracının iadesi hükmüyle sınırlı olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanığın temyiz istemine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.