Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Hakaret, Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : 1- Hakaret suçundan CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat
2- Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK"nın 134/2, 62/1, 51/3, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet


Hakaret suçundan sanığın beraatine, özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B) Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince:
Sanığın soruşturma aşamasında uzlaşmak istemediğinine dair 16.07.2013 tarihli beyanı, aynı tarihli uzlaşma teklif formu ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2018/4-394 Esas- 2018/478 Karar sayılı ilamında; ""6763 sayılı Kanunun uyuşmazlık konusunu ilgilendiren fıkralarının gerekçesinde; söz konusu yasal değişikliğin uzlaştırmanın yöntemine ilişkin olduğu ve bu değişikliklerle uzlaştırma kurumunun başarısını olumsuz etkileyen sakıncaların giderilmesinin ve bu alanın disipline edilmesinin amaçlandığı vurgulanmıştır. CMK"nın 253. maddesinin 18. fıkrasında ise uzlaştırma girişiminin sonuçsuz kalması hâlinde tekrar uzlaştırma yoluna gidilemeyeceği belirtilmiştir. Bu durumda soruşturma evresinde tarafların kabul etmemeleri nedeniyle sonuçsuz kalan uzlaştırmanın maddi ceza hukuku boyutunu ilgilendirmeyen, münhasıran uzlaştırma yöntemine yönelik olması nedeniyle usule ilişkin olduğu konusunda kuşku bulunmayan değişikliğin, derhal uygulama ilkesinin zorunlu bir gereği olarak daha önce usulüne uygun olarak yerine getirilmiş olan uzlaştırma girişimine ilişkin işlemlerin yenilenmesini gerektirmediği kabul edilmelidir."" hususunun belirtilmiş olması karşısında; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesinin 1. fıkrası gereğince uzlaştırma işlemlerinin aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verilmek suretiyle hükmün bozulmasını öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanığın ve müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre; sanığın aynı kurumda beraber çalıştıkları katılanın müdürlük makamına yakışmadığı gerekçesi ile katılanın dansçı bir bayan ile çekilmiş resimlerini mektup aracılığı ile bir milletvekiline gönderdiği iddia ve kabul edilen olayda; Tarım-Orman Çalışanları Birliği Sendikası tarafından gönderilen 10.02.2015 tarihli yazı, 04.11.2014 tarihli İzmir Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından verilen suça konu mektup üzerindeki imzanın sanığa ait olmadığına ilişkin ekspertiz raporu karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığıdan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.