2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/37641 Karar No: 2015/797 Karar Tarihi: 6.01.2015
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37641 Esas 2015/797 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2014/37641 E. , 2015/797 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 13 - 2014/37452 MAHKEMESİ : B.. M.. TARİHİ : 24/12/2013 NUMARASI : 2012/883 (E) ve 2013/744 (K) SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Yakınanın, atılı suçların işlendiğini sabah saat 07.30 sıralarında uyandığında farkettiğini beyan etmesi, sanığın da savunmalarında suç saatine ilişkin açıklamada bulunmaması karşısında; eylemlerin gece gerçekleştirildiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan, hırsızlık suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca arttırılması ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan aynı Kanun"un 116/4. maddesi uyarınca hüküm kurulması, 2- Suç tarihi itibari ile hırsızlık suçu ile birlikte işlenen mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından yazılı şekilde karar verilmesi, 3- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmolunan kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi, 4- Kabule göre de, hırsızlık suçunda temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, eylemin gece vakti gerçekleştirilmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesi ile yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden üst sınırdan 1/3 oranında artırım yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 26.01. 2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.