MAHKEMESİ : Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2010/20-2013/339

Davacı A.. R.. vekili Avukat B. Ş.. tarafından, davalılar P.. O.. vd. aleyhine 13/01/2010 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı P.. O.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, alacak istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiş; karar, davalı P.. O.. tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı A.. R.., davalı P.. O.."ın üniversitenin öğretim elemanı olduğunu, diğer davalı Adnan Menderes Üniversitesi Vakfı’nın, Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu tarafından “Çok Amaçlı Geliştirme Projeleri ile ilgili İdari Faaliyetler” başlıklı projesi için başvuruda bulunduğunu, projenin hazırlanmasında görev alan davalı öğretim elemanının çalışması karşılığında kendisine ödeme yaptığını, 2547 sayılı Yükseköğrenim Kanunu’nun 36. maddesi uyarınca davalının tüm mesaisini üniversitede harcaması gerektiğini, ancak üniversite yönetim kurulunun iş birliğine karar verdiği kamu kuruluşlarında, kamu yararına hizmet güden kuruluşlarda çalışmalar yapabileceğini, çalışması karşılığı alınan ücretin üniversite döner sermayesine yatırılması gerektiğini, aynı kanunun 58. maddesinde döner sermayeye yatırılacak ücretin nasıl paylaştırılacağının belirli olduğunu, davalı ADVAK’ın bu prosedüre aykırı olarak davalı öğretim görevlisinin çalışması karşılığı ücretini üniversite döner sermayesine yatırmayıp doğrudan diğer davalıya ödediğini beyanla her iki davalıdan üniversite döner sermayesine yatırılması gereken 23.159,52 TL"nin müştereken ve müteselsilen ödetilmesini istemiştir.
Davalılar ise, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporlarının ve emsal nitelikteki tüm dosyaların bir bütün olarak değerlendirildiği açıklanarak, döner sermayeye aktarılmadan davalı P.. O.."a doğrudan ödenen toplam 23.159,52 TL"nin hatalı ödemeye neden olan davalı Vakıf"tan ve ödemeyi alan diğer davalı P.. O.."dan tahsiline karar verilmiştir.
Dava dosyası arasında bulunan bilirkişi raporunun incelenmesinde; dava konusu 23.159,52 TL gelirin tümünün davacı kurum zararı olarak değerlendirilemeyeceği,davalı doktorun proje katkısına göre döner sermayeden alması gereken miktarın belirlenerek mahsup edilmesinden sonra davalıdan tahsil edilecek miktarın belirlenmesi gerektiği görüşünün bildirildiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda, her ne kadar davalılardan ADVAK"ın davalı öğretim elemanından aldığı hizmet karşılığını döner sermaye yerine doğrudan öğretim elemanına ödemesi doğru olmamış ise de, davacının 2547 sayılı Yasanın 58. maddesi uyarınca döner sermayeye yatırılacak ücret üzerinden yasal kesintiler yapıldıktan sonra kalanının davalı öğretim elemanına ödemesi gerektiğinden, davalıya döner sermayeden ödenecek tutar belirlenerek istemden indirildikten sonra kalanın ödetilmesi yerine istemin tümünün kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.