12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/720 Karar No: 2019/10436 Karar Tarihi: 21.10.2019
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/720 Esas 2019/10436 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasıyla ilgili karar verdi. Davacının tazminat talebi kısmen kabul edildi ve 4.689 TL tutuklama tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verildi. Ayrıca, 8.485 TL maaş farkı nedeniyle oluşan faiz miktarı ve 200.000 TL manevi tazminat tutuklama tarihinden itibaren işletilecek faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verildi. Davacının tutukluluğu sebebi ile alamadığı maaş farkı ve tayin bedeli CMK'nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemedi. Hüküm fıkrasının 1-a,b,c numaralı bentlerinin tamamının hükümden çıkarılması ve yerine \"davacının maddi tazminat talebinin reddine\" ibaresinin eklenmesi kararlaştırılmıştır. Kanunlar: 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 322. maddesi.
12. Ceza Dairesi 2019/720 E. , 2019/10436 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile; 1- 4.689 TL tayin bedelinin tutuklama tarihi olan 12.05.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte, davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine, 2- 8.485 TL maaş farkının geç ödenmesi nedeniyle oluşan faiz miktarının davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine 3- 200.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 12.05.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine Temyiz Edenler : Davacı vekili, Davalı vekili
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düsünüldü: Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Davacının, tutukluluğu sebebi ile alamadığı maaş farkı ve tayin bedelinin CMK"nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde maddi tazminata hükolunması, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1-a,b,c numaralı bentlerinin tamamının hükümden çıkarılması ve yerine “davacının maddi tazminat talebinin reddine” ibaresinin eklenmesi, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin “17.950”TL düşürülmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.