Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/12081 Esas 2016/2573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı tarafından, 23.10.2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava; mirasçılık belgesi verilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı ..., hasımsız olarak açtığı dava dilekçesinde; murisi ..."ın 04.01.2014 tarihinde öldüğünü, geriye mirasçı olarak kendisiyle birlikte müşterek çocukları.... ve..."ın kaldığını, ancak müşterek çocuklarından...."ın.... Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/501 E. 2014/769 K. sayılı ilamıyla..."ın..... Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/499 E. 2014/928 K. sayılı ilamıyla murisin mirasını reddettiklerini, mirasçı olarak sadece kendisinin kaldığını belirterek muris ..."a ait mirasçılık belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne mirasın 6 pay kabul edilerek 3 payın davacı eşine, birer payının da kardeşleri ....(...i), ...(...) ve ...(...)"a verilmesine, karar verilmiştir.
Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Altsoyun tamamının mirası reddetmesi halinde sağ eş mirası reddetmemiş ise bunların payı sağ kalan eşe geçer. ( TMK.md. 613 )
Somut olayda; muris ..."ın 04.01.2014 tarihinde öldüğü ve geriye mirasçı olarak sağ eş ile birlikte müşterek çocukları ..... ve...."ın kaldığı dosya içinde yer alan nüfus kayıtlarından anlaşılmaktadır. ... yasal mirasçılar olan.... ve...."ın mirası reddetmeleri nedeniyle muris ..."ın yasal mirasçısı sıfatını kaybetmiş olduklarından ve murisin eşi ... dışında başkaca mirasçı kalmadığından bu durumda TMK"nın 613. maddesi uyarınca bunların miras payının sağ kalan eş ..."a intikal ettiği, böylece muris ..."ın mirasının ..."a ait olduğu belirtilerek veraset belgesi verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz isteminin kabulü ile hükmün, 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatıran davacıya iadesine, 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.