Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/30451 Esas 2020/7633 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Kıdem ve ihbar tazminatı dışındaki işçilik alacaklarının çıplak ücretten hesaplanması gereklidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda bordro ücreti esas alınmakla birlikte, yıllık izin ücreti son aya ait ücretten ancak yol bedeli de eklenerek bulunan giydirilmiş ücretten hesaplanmış, fazla mesai ücreti ise bordrodaki dönem ücretine göre olmak üzere ancak yine giydirilmiş ücretten hesaplanmıştır.
Buna göre yıllık izin ücretinin son ücretten hesaplanması yerinde ise de giydirilmiş ücretten hesaplanması hatalı olduğu gibi, fazla mesai ücreti bakımından da alacağın dönem ücreti üzerinden hesaplanması isabetli ise de giyidirilmiş ücrete göre hesaplanması hatalıdır.
Sonuç olarak yıllık izin ile fazla mesai ücreti hesabına esas alınan ücret hatalı olup, bu alacakların çıplak ücret üzerinden hesaplanması gerekirken giydirilmiş ücret üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek karar verilmesi hatalıdır.
3-Harçlar Kanunu’nun 13. maddesine göre davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu açık olduğu halde, mahkemece bu yön gözetilmeksizin Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesi bir başka bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 24.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.