Tefecilik yapmak - bedelsiz senedi kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/8705 Esas 2021/1125 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, bedelsiz senedi kullanma
Hüküm : Bedelsiz senedi kullanmak suçundan beraat, tefecilik suçundan mahkumiyet

Dosya incelendi:
Hazinenin, bedelsiz senedi kullanma suçundan doğrudan zarar görmediği, bu itibarla bahse konu suçtan kurulan beraat hükmünü temyiz hakkının bulunmadığı nazara alınarak, vekilinin bu suça ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
İncelemenin katılanlar vekilinin sanık hakkında bedelsiz senedi kullanma suçundan kurulan beraat, sanık müdafiİnin tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine Hazine vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1-Bedelsiz senedi kullanma suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanığa isnat edilen bedelsiz senedi kullanma suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, TCK"nın 73/1. maddesine göre soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan suç hakkında yetkili kimsenin altı ay içinde şikayette bulunmadığı takdirde soruşturma ve kovuşturma yapılamayacağı, aynı Kanun"un 73/2. maddesinde de zamanaşımını geçmemek koşuluyla altı aylık şikayet süresinin şikayet hakkı olan kişinin fiili ve failin kim olduğunu bildiği veya öğrendiği günden başlayacağının belirtildiği, dosya kapsamına göre suça konu eylemin 2012 tarihinde gerçekleştiği, yasal süresinde yapılmayan şikayet nedeni ile bedelsiz senedi kullanma suçundan açılan davanın şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine karar verilmesi yerine sanığın beraatine karar verilmesi,
2-Tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde ise;
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; dava konusu olaya ilişkin maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması
açısından sanığın, tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle araştırma yaptırılması ve vergi mükellefi ise ilgili vergi dairesine yazı yazılarak bu konuda vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi ile delillerin tüm dosya kapsamıyla birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
TCK"nın 241. maddesinde hapis ve adli para cezası birlikte öngörülmesine karşın sadece hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olması karşısında, kamu davasında kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin, katılan Hazine vekilinin ile katılanlar Ali, Süleyman ve ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.