Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3509 Esas 2019/10414 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3509
Karar No: 2019/10414
Karar Tarihi: 21.10.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3509 Esas 2019/10414 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanık müdafii hükümü temyiz etti ancak Yargıtay, adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiğini vurgulayarak bozma kararı vermedi. Dosya yeniden incelendi ve sanığın cezası ONANDI. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1, 22/3, 89/2-b,e, 62 ve 52/2-4 ile 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddeleri olarak belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2019/3509 E. , 2019/10414 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b,e, 62, 52/2-4 ve 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, TCK’nın 51 ve CMK’nın 231 maddelerinin uygulanmamasına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 21/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.