Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11295 Esas 2019/10410 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11295
Karar No: 2019/10410
Karar Tarihi: 21.10.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11295 Esas 2019/10410 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanarak, kanun maddeleri göz önünde bulundurulmadan karar verildiğinden dolayı hüküm bozulmuştur. Sanık, bir yaya geçidine kırmızı ışıkta geçen bir kişiye çarparak bu kişinin hayati tehlike geçirmesine ve ciddi yaralanmalar yaşamasına sebep olmuştur. Bu nedenle, sanığın cezasında artırım yapılması gerektiği eksik gösterilerek kanuna aykırı bir hüküm verilmiştir. TCK'nın 89/2-b,d,e maddelerine göre artırım yapılması gerektiği belirtilmiştir. Hüküm, düzeltilerek onanmış ve yeniden yargılama yapılmamıştır. Kanun Maddeleri: TCK’nın 89/2-b,d,e maddeleri, 5275 sayılı Yasa'nın 106/3. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi, ve 5320 sayılı Kanun'un 8. ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/11295 E.  ,  2019/10410 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 62/1, 52/2-4 ve 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Olay tarihinde sanık ... ’in idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, iki şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda seyir halindeyken yaya geçidine geldiğinde, kırmızı ışıkta karşıdan karşıya geçmekte olan katılan ...’ya çarpması şeklinde meydana gelen olayda; katılanın hayati tehlike geçirecek, vücüdunda kemik kırığı olacak, yüzde sabit ize neden olacak şekilde yaralandığının mahkemece kabul edildiği, bu sebeplerden sanığın cezasında artırım yapılırken TCK’nın 89/2-b,d,e maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği halde, uygulama maddesinin eksik gösterilmesi;
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. fıkrasından “TCK’nın 89 maddesi” ibaresi çıkarılarak yerine “TCK’nın 89/2-b,d,e” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.