Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya Muhalefet
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile;
2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK’nın 62/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna muhalefet suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK’nın 62/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Denizli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2013 tarihli ve 2012/838 esas, 2013/259 karar sayılı kararının 05/06/2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 04/01/2014 tarihinde TCK"nın 125/1, 123/1 ve 106/1-2.cümle maddelerinde tanımlanan hakaret, huzur ve sükunu bozma ve basit tehdit suçlarını işlediği ve Denizli 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/43 esas 2014/505 karar sayılı kararı ile bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 03/09/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Denizli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/03/2015 tarihli ve 2014/485 Esas - 2015/134 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü 20 EV 026 plakalı araçta tarihi eser bulunduğu ihbarı üzerine kolluk kuvvetleri tarafından oluşturulan uygulama noktasına yaklaştığı sırada 20 EV 026 plakalı aracın sağ ön camından dışarıya beyaz renkli bir poşetin atıldığı, kontrol noktasında aracın durdurulduğu, sanık ...’in şöför koltuğunda, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen Selahattin’in ön yolcu koltuğunda olduklarının tespit edildiği, atılan poşet içerisinde yapılan incelemede 49 adet 2863 sayılı Kanun kapsamında taşınır kültür varlığı niteliğini haiz eserin ele geçirildiği, sanık ve temyiz dışı Selahattin’in savunmalarında araçtan poşet atmadıklarını, bulunan poşet ile ilgilerinin olmadığını belirtmiş iseler de, sanığın sürücülüğünü yaptığı 20 EV 026 plakalı araçtan beyaz renkli poşetin atıldığının kolluk tutanağı, tutanak tanıkları ve özellikle aracı arkadan takip etmekte olan jandarma görevlisi olan tutanak tanığı Caner’in aşamalardaki istikarlı anlatımıyla sabit olduğu olayda; 2863 sayılı Kanunun 67/2. maddesinde düzenlenen “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçunun oluşması için, bildirimi yapılmamış kültür varlığının “ satışa arz edilmesi”, “satılması”, “verilmesi”, “satın alınması” ve “kabul edilmesi” eylemlerinden hiç birinin somut olayda gerçekleşmediği, dosya kapsamında da, sanık tarafından ticari maksatla hareket edildiğine dair delil mevcut olmadığı, hatta iddianamede ve gerekçeli kararda ticaret kastından hiç bahsedilmediği, olayın gelişimi, eserlerin ele geçiriliş şekli nazara alındığında, eyleminin ticari maksatla gerçekleştirildiğine ve bu suretle sanığın kültür varlığı ticaretine aykırılık suçunu işlediğine dair tüm dosya içeriğinde delil bulunmadığı, bu itibarla sübuta eren eylemin 2863 sayılı Kanunun 70. maddesine temas eden “kültür varlığı bulundurma” suçunu oluşturacağı gözetilmeksizin, sanık hakkında anılan Kanunun 67/2. maddesi uyarınca hüküm tesis edilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanıktan ele geçirilen ve bağımsız bilirkişi raporu ile 2863 sayılı Kanun kapsamında taşınır kültür varlığı oldukları tespit edilen eserlerin toplam 49 adet olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında anılan eserlerden 47 adedinin müze müdürlüğüne teslimine karar verilmesine karşın diğer 2 adet kültür varlığının akıbeti hakkında karar verilmemesi, ayrıca anılan kanun kapsamında olduğu belirtilen dava konusu eserlerin müzeye teslimine karar verilirken uygulama maddesinin kararda belirtilmemesi,
2- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.