Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet
sanık ...
..., Katılanlar ve müşteki vekili

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar ... ve ... müdafii, sanık ..., katılanlar ve müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Müşteki ... vekilinin sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Ölenin babası olan ..."nun, yargılama aşamasında sanıklardan şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini beyan ettiği anlaşılmakla, şikayetten vazgeçmeden sonra tekrar şikayetçi olmanın hukuki sonuç doğurmayacağı anlaşılmakla, müşteki vekilinin kararı temyiz hakkı bulunmadığından, vekilin müşteki yönünden temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar ..., ... müdafii, sanık ... ve katılanlar vekilinin sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik hapis ihtaratına hükümde yer verilmemesine ilişkin uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, Sanıklar ..., ... müdafii ve sanık ..."nun eksik incelemeye, maktulün ölümünün yeterince araştırılmadığına, erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına, beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, gün para cezasının ve yasal dayanak olan yasa hükmünün gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
2-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, vekalet ücretinin sanıklar tarafından eşit şekilde ödenmesine, yargılama giderinin ise, her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (A-3) bendinde yer alan ilk paragrafın hükmünden çıkarılarak yerine, "Sanıkların ekonomik ve sosyal durumu ve kişilik özellikleri dikkate alınarak TCK"nın 50/4-1.a. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca sanıkların ekonomik durumu dikkate alınarak adli para cezasının günlüğü takdiren 20,00 TL"den belirlenerek sanıkların ayrı ayrı 15.200,00 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMALARINA" paragrafının yazılması, aynı şekilde hüküm fıkrasının (B-3) bendinde yer alan ilk paragrafın hükmünden çıkarılarak yerine, "Sanığın ekonomik ve sosyal durumu ve kişilik özellikleri dikkate alınarak TCK"nın 50/4-1.a. maddesi uyarınca sanığa verilen hapis cezasının seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca sanığın ekonomik durumu dikkate alınarak adli para cezasının günlüğü takdiren 20,00 TL"den belirlenerek sanığın 18.200,00 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA" paragrafının yazılması, hükmün vekalet ücretine ilişkin paragrafına, “eşit şekilde” ibaresinin, yargılama giderlerine ilişkin paragrafa da “sebebiyet verdikleri oranda” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.