MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının iş sözleşmesine yaş dışında emeklilik şartlarını taşıması nedeni ile haklı olarak son verdiğini, iş yerinde fazla mesai, hafta tatili çalışması, ulusal bayram ve genel tatillerde de çalışma yapıldığı halde karşılığının ödenmediğini ayrıca yedi aylık ücreinin de ödenmidiğini belirterek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve 7 aylık ücret alacağı taleplerinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma, hafta tatili çalışması ile ulusal bayram ve genel tatil çalışması ücretlerinin ödenip ödenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Dairemizin yerleşmiş içtihatlarına göre işverence imzalı ücret bordrolarında işçilerin fazla çalışma ücreti talep etmesine engel olacak şekilde sembolik fazla çalışma tahakkukları yapılırsa bu aylar imzalı olsa bile fazla çalışma hesabından dışlanmaz ancak yapılan fazla çalışma ödemeleri tespit edilen fazla çalışma ücreti alacağından mahsup edilir.
Bahsi geçen bu hususlan hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacakları içinde geçerlidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı fazla mesai , hafta tatili ile ulusal bayram ve gelel tatil günlerinde çalıştığının ispatında tanık deliline dayanmış olup davalı tarafından dosyaya iş yeri giriş-çıkışlarını gösterir kayıtlar sunulmamıştır. Bu durumda söz konusu alacakların tespitinde tanık beyanları dikkate alınacaktır. Davacı tanıklarından ... beyanında davacı ile aynı iş yenrinde çalışmadığını,çalıştığı iş yerinin davacının çalıştığı iş yerine 150 – 200 metre mesafede olduğunu belirtmiş olup bu tanığın davacının iş koşulları hakkında net bilgiye sahip olmadığı anlaşılmaktadır. Diğer davacı tanığı ... ise her ne kadar davacının çalışma koşulları hakkında bilgi sahibi ise de davalı iş yerinde 28.09.2012 – Ekim/2013 arasında çalıştığını belirtmiş olup davacının çalıştığı dönemin tamamı hakkında bilgi sahibi değildir. Bu durumda davacının fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti talepleri değerlerdirilirken davacı ile aynı iş yerinde çalışan ve iş koşulları hakıknda bilgi sahibi olan davacı tanığı ...’in beyanlarına iş yerinde çalıştığı dönem ile sınırlı olarak itibar edilmelidir. Diğer dönem açısından ise davalı tanıkalının beyanlarına itibar ile hesaplama yapılmalıdır. Bu husus gözetilmeden yapılan hesaplamaya dayalı olarak karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.