MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/01/2015 tarih ve 2014/255-2015/3 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." ibaresinden oluşan markanın sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “...” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı ...’ye başvuruda bulunduğunu, müvekkilinin itirazı üzerine talebinin nihai olarak ... tarafından reddedildiğini, müvekkilinin markalarının tanınmış olduğunu ve başvurunun bu markalarla karıştırılma ihtimali bulunacak düzeyde benzer olduğunu, tanınmışlığından haksız yararlanacağını bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu iddia ederek 2014-M-5024 sayılı ... kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davalı başvurusu ile davacı markası arasında işaret ve kapsamlarındaki mal/hizmetler bakımından benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkili tarafından tescili talep edilen “...” ibaresinin davacının iddialarının aksine, davacıya ait markalardan farklı olduğunu, karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, haksız yarar sağlanacağı ve markanın itibarına zarar vereceği savlarının da dayanaksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalının 2011/105243 numaralı "..." ibareli marka başvurusu ile davacının 2000/03947 sayılı ve "..." ibareli markası arasında "..."" sözcüğünün ortak unsur olduğu, "..."" sözcüğünün özellikle çekişmeli yiyecek içecek sağlanması hizmetleri bakımından hizmetin amacına lezzet ve kalitesine tüketicinin beğenisine işaret eden dilimizde de tüketilen yiyeceklerin ağızda bıraktığı duyguya karşılık gelen sıkça kullanılan bir anlama sahip olduğu, dolayısıyla yüksek seviyede bir ayırt ediciliğinden söz edilemeyeceği, gerek itiraza dayanak markadaki "..." gerekse başvurudaki "-..." ilavelerinin başvuruyu itiraza dayanak markadan yeterince uzaklaştırdığı, zira özellikle başvuruda farklı ilave edilmiş unsura karşılık gelen ..." sözcüğünü de yine İngilizce den dilimize geçen sanat çevrelerinde sıkça kullanımı bulunan ortalama ülkemiz tüketicilerinin de büyük çoğunluğunca anlamı kavranan "zanaat yada sanat" anlamına gelen bir sözcük olduğu, bu haliyle başvurunun bir bütün olarak "... anlamını taşıdığı ve söz konusu ilavenin ../...


en az ortak unsur olan "." sözcüğü kadar ayırt ediciliğinin bulunduğu, bu nedenle yapılan ilaveler ile birlikte başvurunun itiraza dayanak markadan işitsel, görsel, kavramsal olarak yeterince uzaklaştığı, davacı markası ile davalı başvurusunun benzer olmadığı gibi karıştırılma ihtimalinin de bulunmadığı, davacı markasının KHK"nın 8/4 hükmü anlamında tanınmış marka olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.