Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34962 Esas 2021/1268 Karar Sayılı İlamı

4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu’na aykırı davranmaktan kabahatli ... hakkında Tarım ve Orman Bakanlığı Tütün ve Alkol Dairesi Başkanlığının 17/01/2019 tarihli ve 36612508-858-E.144036 sayılı kararı ile uygulanan 36.758,00 Türk lirası idarî para cezasına yönelik başvurunun, Sulh Ceza Hakimliğince incelenebilecek kararlardan olmaması nedeniyle usulden reddine ilişkin Akçaabat Sulh Ceza Hâkimliğinin 13/06/2019 tarihli ve 2019/240 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Trabzon 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 23/07/2019 tarihli ve 2019/1996 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 27/11/2019 gün ve 94660652-105-61-15743-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/12/2019 gün ve KYB-2019/120736 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Akçaabat Sulh Ceza Hakimliğince kabahatliye verilen idari para cezasına yönelik başvuruyu inceleme görevinin idare mahkemelerine ait olduğu, ancak resen görevsizlik kararı verilemeyeceğinden bahisle başvurunun usulden reddine karar verilmiş ise de,
Aynı konuya ilişkin olarak Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümünün 02/03/2015 tarihli ve 2015/140-157 sayılı kararında da belirtildiği üzere, kabahatliye verilen idari para cezasının dayanağının 4250 sayılı Kanun olduğu ve bu kanunda idari para cezalarına yönelik başvuruları inceleyecek görevli mahkemenin belirtilmediği, bu durumda 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 3/1. maddesinde yer alan “Bu Kanunun; a) İdarî yaptırım kararlarına karşı kanun yoluna ilişkin hükümleri, diğer kanunlarda aksine hüküm bulunmaması halinde, ...uygulanır.” hükmü uyarınca genel kanun niteliği gereği idari para cezasına ilişkin kanun yolunun Kabahatler Kanunu"na göre belirlenmesi gerektiği,
Yine Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 10/03/2016 tarihli ve 2015/30674 esas, 2016/8090 karar sayılı ilamında, "Mercii Çanakkale Sulh Ceza Hakimliğinin kesin nitelikte olan 14/04/2015 tarihli ve 2015/803 değişik iş sayılı kararını müteakip kabahatli tarafından idare mahkemesine başvuru üzerine Çanakkale İdare Mahkemesinin 29/06/2015 tarih 2015/511 esas ve 619 sayılı davanın çözümünün adli yargı yeri olduğuna dair kararıyla olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu ve Uyuşmazlık Mahkemesinin 30/11/2015 tarih 2015/773 esas ve 747 sayılı kararıyla da davanın çözümünde adli yargının görevli olduğunun belirtildiği gözönüne alınarak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Çanakkale Sulh Ceza Hakimliğinin 14/04/2015 tarihli ve 2015/803 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA," şeklinde de belirtildiği üzere,
4250 sayılı Kanun"a göre verilen idari para cezasına yönelik başvuruyu inceleme görevinin sulh ceza hakimliğine ait olduğu gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
İhbarnamede Trabzon 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 23/07/2019 tarihli ve 2019/1996 değişik iş sayılı kararına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğu, ancak, anılan kararın, kabahatli ...’ın başvurusunun reddine dair Akçaabat Sulh Ceza Hakimliğinin 13/0672019 tarihli ve 2019/240 D.İş sayılı kararına karşı, Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin başvurunun usulden reddine dair kararda taraflarına vekalet ücreti verilmemesine yönelik itirazın değerlendirilmesine ilişkin olduğu anlaşılmakla;
Kabahatli ...’ın, Uyuşmazlık Mahkemesinin 30/11/2015 tarih, 2015/775 E – 2015/790 K sayılı kararı uyarınca başvuruyu incelemeye Sulh Ceza Mahkemesinin görevli olduğuna dair gerekçeyi de havi itirazının reddine dair Trabzon 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 03/07/2019 tarihli ve 2019/1856 değişik iş sayılı kararına karşı da kanun yararına bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.