3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/14139 Karar No: 2017/9123 Karar Tarihi: 20.06.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/14139 Esas 2017/9123 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkemenin verdiği kararın özeti şöyle: Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı, mağdurun katılma kararından vazgeçmesi nedeniyle temyize uygun olmadığından reddedildi. Sanığın ise ek temyiz dilekçesinde sunduğu belgelerde gösterildiği üzere akıl hastalığı sebebiyle eylemi gerçekleştirdiği iddiası bulunduğundan, mahkemenin bu hususu tam teşekküllü bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden ya da Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulundan rapor aldırarak belirlemesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, açıklanması geri bırakılan hükmün gerekçeli olmadığı ve sanığın suçu oluşturan fiilinin nitelendirilmediği gerekçesiyle, Anayasa ve CMK maddelerine aykırı davranıldığı ifade edildi. Karara göre, 5237 sayılı TCK'nin bazı maddelerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve karar, bu sebeplerle bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlar: 1412 sayılı CMUK'nun 310. ve 317. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 32/1-2. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/
3. Ceza Dairesi 2016/14139 E. , 2017/9123 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyete dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Mağdur ..."in temyiz itirazlarının incelenmesinde; Katılma kararı verildikten sonra şikayetinden vazgeçtiği için katılma kararının kaldırılmasına karar verilen mağdurun hükmü temyize yetkisi bulunmadığı ve 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde belirlenen bir haftalık yasal temyiz süresi geçirildikten sonra hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, mağdurun temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ..."ın temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) Sanığın ek temyiz dilekçesinin ekinde sunduğu ...Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi"ne hitaben yazdığı 23/01/2015 tarihli dilekçesi ile ekinin incelenmesinde anılan hastanede tedavi gördüğünün anlaşılması karşısında, sanığın akıl hastalığı nedeniyle yargılamaya konu eylemi gerçekleştirdiği sırada 5237 sayılı TCK"nin 32/1-2. maddesi kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususunda, tam teşekküllü ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden, üniversite hastanelerinin ruh sağlığı ve hastalıkları ana bilim dalı başkanlıklarından ya da Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulundan rapor aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayininin gerektiğinin gözetilmemesi, b) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, kasten yeni bir suç işlenmesi halinde CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca açıklanması halinde, açıklanan kararın 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesi kapsamında mahkumiyet hükmü niteliğinde olup, CMK"nin 232. maddesinde belirtilen hususları içermesi gerektiği, hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin gösterilmesi, delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, yargılama sonucu ulaşılan kanaatin belirtilmesi ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin gösterilerek nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun biçimde hüküm kurularak Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34, 223 ve 232. maddelerine aykırı davranılması, c) Kabule göre; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.