Yargıtay - Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4015 Esas 2018/4453 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4015
Karar No: 2018/4453
Karar Tarihi: 22.11.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4015 Esas 2018/4453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edildiği ve yapılan istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilmiştir. Temyiz incelemesinde ise, Emniyet Veri İnceleme Raporunun okunduğu ve tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan inceleme sonucunda, ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensupları tarafından kullanılan bir ağ olduğu ve bu ağa dahil olunmasının örgüt talimatı ile gerçekleştiği tespit edilmiştir. Sanığın, ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmemesine rağmen teknik verilerle tesbiti halinde, ByLock kullanıcı olduğuna dair delilin atılı suçun subutu açısından belirleyici nitelikte olduğu belirtilmiştir. Ancak ilgili birimlerden ayrıntılı olarak ByLock tespit ve değerlendirme raporu getirtilmeden hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu ve hüküm bozulmuştur. Kararda verilen hükümde, TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddelerinin uygulandığı belirtilmiştir. Bu maddelerin ne anlama geldiği konusunda ayrıntılı bir açıklama yapılmamıştır.

16. Ceza Dairesi 2018/4015 E. , 2018/4453 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Emniyet Veri İnceleme Raporunun UYAP"ta taranmış olduğu ve söz konusu raporun ilgili kısımlarının sanık ve müdafiine okunduğu görülmekle;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16.MD-956 E. 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 Esas 2017/3 sayılı kararında; ‘Bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak, kesin kanaata ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren bir delil olacağının’ kabul edildiği gözetilerek;
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tesbiti halinde, ByLock kullanıcı olduğuna dair delilin atılı suçun subutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında; ilgili birimlerden ayrıntılı olarak ByLock tespit ve değerlendirme raporu getirtilip değerlendirilerek CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunup diyecekleri sorulduktan sonra yargılamaya devamla bir hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebepten dolayı CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, sanığın tutuklulukta geçirdiği süre, bozma nedeni ve atılı suç için kanun maddelerinde öngörülen ceza miktarı gözetilerek tahliye talebinin reddine, 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.