Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/959 Esas 2022/5243 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında Artvin Asliye Ceza Mahkemesinin 29/06/2018 gün ve 2017/15 Esas, 2018/97 Karar sayılı kararı ile nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, bu hükmün o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından istinaf edildiği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin anılan suç yönünden duruşmalı inceleme yapmaya karar verdiği ve bu incelemenin sonucunda sanık ... hakkında ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılarak, 05/07/2019 gün ve 2019/2187 Esas, 2019/1588 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün tesis edildiği, bu hükmün sanık tarafından temyizi üzerine söz konusu dosyanın, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2022 tarihli tebliğnamesine bağlandığı ve Dairemizin 2022/1517 sayılı esasına kaydedildiğinin anlaşılması karşısında; 2022/959 Esas sayılı inceleme konusu dosyada sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulmuş bir hüküm bulunmadığı ve 04/01/2022 tarihli tebliğnamedeki ret isteyen görüşün sehven belirtildiği gözetilerek yapılan incelemede;
I- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık ... ve müdafii ile sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in temyiz dilekçelerinde gösterdiği sebeplere yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’e zorunlu müdafi atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için Artvin Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 07.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.