Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15766 Esas 2021/277 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/15766
Karar No: 2021/277
Karar Tarihi: 05.01.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15766 Esas 2021/277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, tekerrüre esas teşkil eden bir önceki kararın uygulanmaması hatalı bulunmuş ve sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı bozulmuştur. Ayrıca, mahkemenin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nda belirtilen savunma hakkını kısıtlayan bir şekilde hüküm kurduğu ve eksik ceza verdiği tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, hükümler bozulmuş ve sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak yeniden bir değerlendirme yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (Tekerrür)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e ve 35/1 maddeleri (Hapis Cezası)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Cezanın İndirimi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Hak Yoksunluğu)

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/15766 E. , 2021/277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, tekerrüre esas Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.05.2014 tarihli ve 2014/40 Esas, 2014/228 Karar sayılı ilamı bulunmasına rağmen sanığa 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Hüküm tarihinde İzmir 4 Nolu Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanık duruşmaya getirtilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193 ve 196. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken; 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e ve 35/1 maddeleri uyarınca belirlenen ""4 ay hapis cezası"" üzerinden TCK"nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim uygulandığında ""3 ay 10 gün hapis cezası"" yerine ""2 ay 10 gün hapis cezası"" olarak eksik ceza verilmesi
Kabul ve uygulamaya göre de;
3) Kasti suçlardan verilen hapis cezalarına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 05.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.